انحرافات نوظهور

این لیست 11گانه ، قسمی از تحریف­هایی بود که در دهه­های گذشته و پیش از انقلاب اسلامی، جولانگاه زیادی داشتند و با طلوع خورشید انقلاب و روشنگری حقایق توسط رهبر کبیر انقلاب و فرزانگانی چون شهید مطهری، تا حدودی، زوایای پنهان آن تحریف و آسیب ها پدیدار گشت، هر چند خطر آنها را نمی توان صددرصد منتفی شمرد و امکان بروز آنها با شیوه ها و قرائت هایی نوین وجود دارد .

ولی در این سال­های اخیر، در گوشه و کنار، از گفتار و نوشتار پاره ای محافل و نشریات، زمزمه­هایی به گوش می رسد که از تکوین نطفه­هایی نو از تحریفات جدید خبر می دهد . امروزه با ادبیاتی متفاوت و گویش هایی نوین، مطالبی پیرامون فرهنگ عاشورا بیان می شود که می تواند نشانگر برخی بیماری ها باشد. در اینجا به طور فشرده و گذرا، به نشانه هایی دیگر که عمدتا بر محور تضعیف پایگاه اجتماعی فرهنگ عاشورا و ابعاد سازنده آن متمرکز است و در مقام تقدس زدایی از عاشورا و خشونت زا معرفی کردن فرهنگ آن می باشد، می توان اشاره نمود:

1- عزاداری امام حسین (علیه السلام) ادامه آیین سوگ سیاوش است. آیینی که تا پیش از دوره صفویه برای نه گفتن به حکومت، به آن می پرداختند و با از بین رفتن آیین سیاوش و جایگزینی عزاداری امام حسین (علیه السلام) این آیین ها در خدمت حکومت قرار گرفت،

2- امروزه دیگر از دشمنان و کشندگان امام حسین (علیه السلام) خبری نیست و هنوز هم از داستان حسین استفاده کردن و عنصر انتقام، عنصر کینه توزی و عنصر خشونت و خونریزی را زنده نگه داشتن و از طریق تحریک عواطف، دشمنان موهوم و غیر موهوم تراشیدن و این حادثه را خرج آن امور کردن، شایسته نیست .

3- پیامبر (صلوات الله علیه) در بدر و حنین شمشیر زد و کربلا پیامدهای همان جنگ ها بود و خشونت فرزند خشونت است و درخت خشونت میوه هایی جز خشونت به بار نمی آورد. پس چرا فرهنگ شهادت را که خشونت آفرین باید گسترش داد.

آیا به راستی عاشورا جنبه های اساطیری و افسانه ای دارد که با اسطوره افسانه سیاوش و غیره مقایسه شود؟ در حالی که از شگفتی های حماسه کربلا آن است که تمامی خصوصیات و ویژگیهای آن حادثه، با ذکر جزئی ترین مسائل، در سینه تاریخ مضبوط است،

آیین عزاداری سید مظلومان چنانچه در صفحات پیشین گذشت، چه ربطی به آیین سوگ سیاوش دارد؟ در حالی که این آیین از زمان ائمه اطهار و از همان روز عاشورا، معماری شد، برای آنکه عاشورا، به عنوان یک مکتب زنده بماند و خون ثارالله در کالبد جوامع به جریان افتد و به آنها حیات طیبه و زندگی شرافتمندانه هدیه کند . عاشورا ، توسط ولی مطلق الهی و عبد صالح و انسان کامل و معصومی چون سیدالشهداء (علیه السلام) و نه یک موجود اساطیری آفریده شد، برای آنکه شاخص حرکت تعالی بشر باشد و با انگشت اشاره اش، سمت و سوی زندگی را نشان دهد . عاشورا، دو چهره دارد، همچنان که در آن رحمت، رافت و عشق به همه خوبی ها و زیبایی ها موج می زند، چهره دیگر آن زشتی و شیطنت و فساد و تباهی است و انسان عاشورایی همچنان که درود و سلام و عاطفه خود را نثار چهره رافت و رحمت آن می کند، نمی تواند از لعن و نفرین نسبت به قاتلان و کشندگان امام حسین (علیه السلام) که چهره دیگر کربلا را ترسیم کردند غافل باشد . لذا کمتر زیارتی از زیارات امام حسین (علیه السلام) را می توان سراغ گرفت که در کنار سلام بر او و یارانش، لعن بر قاتلان آنها ذکر نشده باشد، با وجود آنکه این زیارات از امامان معصوم در متون معتبر نقل شده و بسیاری از آنها از جهت سند نیز به هیچ وجه قابل خدشه نمی باشد .

سخن پایانی

آنچه وظیفه آگاهان و دست اندرکاران است ، هم تبیین صحیح قیام حسینی ، هم ارائه مقتل و روضه صحیح و

مستند ، هم جلوگیری از خواندن مرثیه های دروغ و مرثیه خوانان ناصالح و مداحان کاسب و واعظان بی­سواد و بی

مطالعه است . در یکی دو دهه اخیر ، هم کتاب­های ارزشمندی در تحلیل ماهیت و اهداف قیام حسینی تألیف

شده ، هم اشعار با محتوا و منطبق با روح عاشورا سروده شده است و هم برخی از این تحریف­های لفظی و

محتوایی بازگو و معرفی شده است. به امید روزی که محبین اهل بیت مسلح شدن به بصیرت را فرض بدانند و در

دام جهالت خود و دشمنی استکبار و مکر منافقین خود فروخته نیفتند.

منبع